Шөнийн зурганд ахин гарсан нь...
Ахиад л шөнийн зурганд гарч үзлээ. Москва голын эрэг дээр аймар хүйтэн байлаа. Хөл, гарын хуруунуудын үзүүрүүд мэдрэхээ болиод л, хацар хайраад л аймшигтай байлаа. Гэсэн ч хэдэнтэй оролдоод үзэхийг хичээж зургаа авсаар л байлаа. Даанч дараа нь зурагнуудаа гэртээ ирээд үзэхэд мөн л нөгөө фокус нь таараагүй байлаа. Дулаан орохоор л шөнө зурганд гарахгүй бол өвлийн хүйтэнд бол хэцүү юм байна гэж ойлгосон.
Эхэлж очсон газраасаа Улаан талбай хүртэл алхаад очсон боловч Улаан талбай дээр маш олон хүн байсан учир орохыг хүссэнгүй үүднээс нь буцлаа.
Охотный ряд дээр байрлах гацуур модны аврага том тоглоомон чимэглэл. Өнгө өнгөөр тойрч гэрэлтэж Оросын газрын зургийг харуулж байгаагаараа илүү сонирхол татна. |
Кремль харагдаж байна. Чадахаараа л авч байгаа царай нь. Нэг л болж өгөхгүй байгаа юм. |
Улаан талбай ийм их хүнтэй байсан учир энэ дотор орно гэхээс залхуу дургүй хоёр зэрэг хөдлөөд гэрлүүгээ буцсан. |
Өөрийнхөө авсан зурагнуудыг та нарт үзүүлэхдээ үзээгүй хараагүй хүмүүст нь бас бага ч гэсэн мэдээлэл болгочих үүднээс хандаж оруулж, мэдээлэл хийхийг хүсдэг юм шүү. |
Нөгөө сүм маань явган гүүрэн дээрээс ингэж харагдана. |
Энэ сүм тэр өдөр миний гол объек болсон доо. |
Сүмийн урдах гацуур мод, ангелиудын хамт. |
Leave a Comment